புல்வெளியில்
என் பாதம் தொட்டு
முத்தமிடுகையில்
முனகிய சப்தங்கள்
சங்கீதமாகின்றன
முற்கள் சீண்டக்கூடாது
இவனையென்று
என் பாதச்சுவடுகளை பச்சைநிறம் பத்திரப்படுத்த
பாதுகாப்பரணாய்
புற்கள்
புற்களிடம்
பேசுகிறேன் பூத்த புன்னகையோடும்
புல்லரித்த
உடம்போடும்
கொஞ்சம் அசட்டுத்தனாய்
ஏதுமறியாத
அழகியலாய்
கேட்கிறது
புற்கள்
என்னிடத்தில்
கேள்விகளை
உனக்கேன் எனை பிடித்திருக்கிறது
எனை ஏன் நீ நேசிக்கிறாய்
முனுமுனுக்கும்
புற்களிடத்தில்
என் பதிலாய்
வாய்திறந்தேன்
வாய்த்திருக்கும்
வாய்ப்புகள் அதுவென
தெரிந்தமையால்
பசுமைக்கு இலக்கணமாய்
உன்
பச்சை நிறமிருக்க
என் தேகத்துயர்
முழுக்க எங்கோ ஒளிந்துகொண்டது
புதியவனாய்
தோற்றமளிக்கிறேன்
நான் உன்னாலே
பாரமில்லை இப்போது
என் மனதில்
எல்லாம் உன்னிடத்தில்
தந்துவிட்டேன்
பல கதைகளாக
புல்வெளிக்கு
பூச்சூடப் போகிறேன்
பூமியே
மேளதாளத்தோடு
நீ முழங்கி வந்து
நானமைத்த மேடையில்
நடனமாடிட இனியும்
ஒருநிமிடம் கூட
தாமதிக்காதே
கூட்டம் கூடி புல்வெளியில் அமர்ந்துகொண்டு
என்னைப்போல்
பல கதைகள்
பேசியோர் பலருண்டு
அக்கதைகளில்
காதலோ
காமமோ இன்பமோ
துன்பமோ
அனுபவித்த சுவையான
வாழ்வோ
இனியும் எதிர்பார்க்கும் எதிர்காலச் சிந்தனைகளோ
எல்லாம் அடங்கியிருக்கும்
நான் நேசிக்கும்
புல்வெளியிடம்
நேரமொதிக்கி
உரையாட
வாருங்கள் எப்போதும்
திறந்தேயிருக்கும்
புல்வெளிக் கதவுகள்
தேர்ந்தெடுத்து
எழுதிடவும்
வாசித்திடவும்
பல வண்ணக்கதை காவியங்கள் கிடைக்கலாம்
நம்
அருமை தமிழ் படைப்பாளிகளுக்கு,,,
0 comments:
Post a Comment