நான் அடையாளமற்று இருக்கலாம்

அவள் உடலசைவிலும்
புதுமொழி பேசும்
பார்வையிலும்
ஆயிரம் அர்த்தங்கள்
இருந்தும்
விடையேதும்
தேட முடியாமல்
விக்கித்து
நிற்கிறேன் நான்

தேன் சிந்தும்
நிலவிடம் நான்
மாணவனாய் அவளின்
அசைவு மொழிகளின்
புதிர்களை கற்க சேர்ந்து
விடுகிறேன்

யாருக்கும் தெரியாமல்
மனம் கவர்ந்தவர்களை
தன் மோகன
மௌனமொழியால்
விதைகளை
முளைக்க வைப்பதுதான்
பெண்களின் இயல்பாம்

முதல் பாடம்
நிலவெனக்கு
கற்றுக்கொடுக்க
படிப்படியாய் பாடம்
படித்தாலும்
பரிச்சையில் மட்டும்
தேறுவதில்லை நான்

இரவு பகலாக
எத்தனையோ யுகங்களை
கடந்து வந்தாலும்
தாயின்
கருவறையில் இருந்து
வெளிவரத் துடிக்கும்
பச்சிளம் சிசுபோல

அவள் பார்வையின்
புதிர்களை உடைத்து
வெளியேற வேண்டும்
நான்

வெளிச்சத்திற்கு
ஒருநாள் வரத்தான்
போகிறது எப்பொழுதும்
ரகசியங்களாய் இருக்கும்
என்னவளை போல
எத்தனையோ
பெண்மயில்களின்
குறியீட்டு குறிப்புகளின்
இனிய அசைவு
ஜாலங்கள் அத்தனையும்
கவிதைகளாக

அப்பொழுது
வாசிப்பதற்கு
ஒருவேளை
நான் அடையாளமற்று
போகலாம்

அதற்குள் சேமித்து
வைத்து விடுகிறேன்
என் இதயத்தினுள்
அவளின்
புதுமொழிகளை,,,